Getuigenverklaring
Getuigenverklaring
Besprekingen
Een massamoord in Bosnië
Scott Turow (68) is de beste Amerikaanse schrijver van legal thrillers. Zijn debuut Presumed innocent ( De aanklager) uit 1987 is mede dankzij de verfilming met Harrison Ford in de hoofdrol een ijkpunt in het genre. Sindsdien schreef hij een dozijn rechtbankdrama's die zich vooral afspelen in het fictieve Kindle County, geïnspireerd op de staat Illinois. Voor zijn nieuwste roman koos hij een heel ander decor: Getuigenverklaring speelt zich af tegen de achtergrond van de Joegoslavische burgeroorlog.
Een Amerikaanse aanklager gaat werken voor het Internationaal Strafhof in Den Haag, waar hij een massamoord moet onderzoeken. In 2004 zouden ruim 400 Romazigeuners in het Bosnische dorpje Barupra zijn vermoord. Ze werden een mijnschacht in gejaagd waarna de ingang gebombardeerd werd zodat ze levend begraven werden. Het is de taak van Bill Ten Boom, die Nederlandse roots heeft, om uit te zoeken wie verantwoordelijk is.
Mladic
…Lees verderLegal thriller in Den Haag en op de Balkan
Scott Turow, grootmeester van de Amerikaanse legal thriller, waagt zich in Getuigenverklaring aan een verhaal dat zich afspeelt in en rond het Internationaal Strafhof in Den Haag. Vijftiger Bill ten Boom verruilt het leven in een duur advocatenkantoor in de VS voor een minder goed betaalde baan bij het Strafhof, waar hij op een onderzoek wordt gezet naar misdaden tegen de menselijkheid die op een groep Roma in het voormalige Joegoslavië zouden zijn gepleegd.
Een groot deel van het boek speelt zich in Den Haag af, waar Boom op kamers gaat wonen. Maar hij reist ook meerdere keren voor onderzoek af naar de Balkan. Ook moet hij naar de VS, waar hij contact zoekt met een Amerikaanse generaal die destijds in Navo-verband actief was in de regio. Pikant, want de VS erkennen het Strafhof niet.
Boom, die Joods-Nederlandse wortels heeft, beleeft spannende avonturen op de Balkan. Samen met zijn onderzoeker Goos wordt hij ontvoerd en mag hij vrezen voor zijn leven. Het levert ijzingwekkende scènes op. Als bijvangst vindt hij een gezochte oorlogsmisdadiger, luisterend naar de naam Laza Kajevic, in wie wij trekjes van zowel Ratko Mladic als Radovan Karadžic menen te herkennen.
Turow vertelt het verhaal met flair, zonder te vervallen in al te veel juridische scherpslijperij. Hij schuwt kritiek op de effectiviteit van het Internationaal Strafhof niet ('stroperige bureaucratie'), maar noemt het…Lees verder