Pas op 29-jarige leeftijd besloot Sandro Veronesi, architect van opleiding, schrijver te worden. Bij het grote publiek kreeg hij bekendheid met zijn roman In de ban van mijn vader, in Italië verschenen in het jaar 2000 en bekroond met de Premio Campiello. Dit was echter al zijn zevende boek. Met mondjesmaat worden nu ook zijn andere boeken in het Nederlands vertaald: Waar gaat die vrolijke trein naartoe?, uit 1988, verscheen in 2002 en nu is er Nauwelijks geraakt, Veronesi's tweede boek, uit 1990.

Familiale verhoudingen spelen een grote rol in het werk van Veronesi. In de ban van mijn vader behandelde de vader-zoonverhouding, in Nauwelijks geraakt gaat het om een incestueuze relatie tussen Mète en zijn halfzus Belinda. Het zijn jongelui die alles hebben in het leven, zonder er ooit iets voor te hebben gedaan. Voor deze categorie van jongeren heeft Veronesi het woord sfiorati bedacht ("nauwelijks geraakt").

Mète is dertig, zijn grote liefde is de grafologie. De mooie Belinda is 17, ze verwaarloost school, gaat veel uit en is altijd verstrooid. De jongelui wonen apart, maar omdat hun vader met zijn nieuwe vrouw, Belinda's moeder, enkele dagen naar de VS vertrekt, krijgt Mète de zorg over zijn jongere halfzus toevertrouwd. We volgen de jongelui op hun tochten door een (vaak) nachtelijk Rome. Mète doet verwoede pogingen om emotioneel los te raken van zijn halfzus.

Het delicate thema van de incest wordt beschreven met een grote dosis humor. Zo worden we geconfronteerd met een telefoon waarop voortdurend Radio Vaticaan te horen is, een zieke poes waar niets aan scheelt, 'terroristen' die ijveren voor het sluiten van de theaters enz. Heel wat komische toestanden dus, maar het gaat ook om een wanhopige roman, want voor de problemen van de jongeren is er geen echte oplossing.

Tussendoor vind je prachtige beschrijvingen van Rome -- niet het Rome van de toerist, maar het moderne Rome zoals dat door zijn inwoners en vooral de jongeren wordt beleefd. Spijtig genoeg ontsieren taalfouten de vertaling. Padre Mayer, een belangrijke personage van het boek, wordt voortdurend vertaald met "vader Mayer", terwijl 'padre' in Italië ook gebruikt wordt voor 'priester'. [Bernard Huyvaert]

Op de bruiloft van zijn vader met de moeder van zijn 17-jarige halfzus hoort de hoofdfiguur dat zijn halfzusje komt logeren en dat hij geacht wordt op haar te passen. Heimelijk is hij verliefd op haar. Hij probeert haar in het begin van de logeerpartij op allerlei manieren te ontlopen. Als dit niet meer lukt, kan hij zich via het roken van joints onder controle houden en zich broer voelen. Op een gegeven moment zijn de joints echter op en loopt alles uit de hand met een vlucht van de hoofdfiguur tot besluit. Deze is grafoloog en bekijkt de wereld via de kenmerken die hij ontdekt in de handschriften van mensen. Hij is gewaarschuwd en laat zich toch nog door zijn emoties overrompelen. We hebben hier te maken met een klassiek thema, incest, dat in een zeer modern hedendaags jasje gegoten wordt en daarom ook een eigentijds publiek aan zal kunnen spreken. Paperback; kleine druk. Van de Italiaanse schrijver (1959) verscheen eerder 'In de ban van mijn vader' en 'Waar gaat die vrolijke trein naar toe'.