Ole Lund Kirkegaard mag dan misschien geen ronkende naam zijn bij ons, zijn boek Pudding Tarzan geniet wel een zekere bekendheid, ook omwille van de verfilming ervan. Pudding Tarzan kende meerdere herdrukken in het Nederlands, en ook Orla de Kikkerslikker is een tweede druk. Het Deense origineel dateert al van 1969. Beide boeken kregen bij uitgeverij Van Goor in de Nederlandse vertaling het label "Makkelijk lezen" mee, en kunnen dan ook door ± 8-jarige lezers, die nog niet alle AVI-niveau's doorlopen hebben, gelezen worden. Wat mij af en toe stoorde waren een aantal heel "Hollandse" woorden, die heel frequent gebruikt werden: "lefgozer" en "hartstikke jofel". De kleurrijke illustraties die de auteur zelf maakte zetten de humor in het verhaal extra in de verf. Het verhaal van Orla de Kikkerslikker leunt sterk aan bij dat van Pudding Tarzan. De ikpersoon en verteller beklaagt zich vaak dat hij zo klein is. Vooral omdat er bij hem in het dorp een "grote lefgozer" woont, Orla de Kikkerslikker, die het leven van de kleine jongens behoorlijk verzuurt. Het boek bestaat uit een reeks van avonturen, waarin de verteller en Orla voortdurend in elkaars vaarwater komen en Orla altijd nét de verliezer is, die in de handen van de sterke smid of van de dikke mevrouw Pietersen terechtkomt. De laatste reeks avonturen speelt zich rond het circus af, dat in het dorp neerstrijkt. Ook daar loopt het niet zo goed af met Orla, dankzij de nieuwsgierigheid en bemoeizucht van de verteller. Dit soort verhalen is tijdloos, en lezers kunnen er even goed na 35 jaar nog van genieten. Net als bij Pudding Tarzan gaat het om een vlotlezend, wensvervullend boekje, dat zeker potentiële of echte kwajongens zal bekoren. [Karin Van Camp] Verberg tekst

Een 7-jarig Deens jongetje, klein van stuk, verzeilt samen met zijn vriendjes in allerlei situaties, waarin de lange slungel Orla altijd de hoofdfiguur is. Een verhaal in de ik-vorm met afwisselend komische, flauwe of spannende situaties. De Deense origine is qua vertaling niet merkbaar; wél is duidelijk dat, gezien de beschreven situaties, het verhaal niet in Nederland speelt. De bladspiegel is duidelijk; glad wit papier, grote letter. Het verhaal is in 10 getitelde hoofdstukken verdeeld; het taalgebruik is goed en ook afgestemd op kinderen met leesmoeilijkheden en 'onwillige'lezers. In deze druk zijn de vaak komische zwartwitpentekeningen die goed bij het verhaal passen, ingekleurd met heldere kleuren. Mooie vormgeving, aantrekkelijke omslagillustratie. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar.