Een van de beruchtste bankovervallen vond plaats in juli 1976 in Nice. Dieven drongen de kluizenzaal van de Société Générale binnen en stalen voor vele miljoenen aan geld, goud en waardepapieren. Meesterbrein Alberto Spaggiari liet een slagzin achter op de muren: 'Sans armes, ni haine, ni violence' (met wapens, haat noch geweld).
In De witte weduwe, de tweede misdaadroman van literatuurprofessor Michael Kestemont, wordt er bij een inbraak in het Antwerpse Diamantmuseum vreemd genoeg niets gestolen. De dieven laten dezelfde slogan achter als in Nice, vertaald in het Latijn. De intrige die Kestemont uitbouwt, bulkt van de verhaallijnen. Belangrijk is onder meer het tragische leven van prinses Charlotte van België (1840-1927), de dochter van Leopold I, die ook even keizerin van Mexico was en haar leven lang aan paranoia en waanvoorstellingen leed. Daarnaast komt een geheimzinnige man in beeld die een boek schrijft over gedurfde en ingenieuze inb…Lees verder
Een van de beruchtste bankovervallen vond plaats in juli 1976 in Nice. Dieven drongen de kluizenzaal van de Société Générale binnen en stalen voor vele miljoenen aan geld, goud en waardepapieren. Meesterbrein Alberto Spaggiari liet een slagzin achter op de muren: 'Sans armes, ni haine, ni violence' (met wapens, haat noch geweld).
In De witte weduwe, de tweede misdaadroman van literatuurprofessor Michael Kestemont, wordt er bij een inbraak in het Antwerpse Diamantmuseum vreemd genoeg niets gestolen. De dieven laten dezelfde slogan achter als in Nice, vertaald in het Latijn. De intrige die Kestemont uitbouwt, bulkt van de verhaallijnen. Belangrijk is onder meer het tragische leven van prinses Charlotte van België (1840-1927), de dochter van Leopold I, die ook even keizerin van Mexico was en haar leven lang aan paranoia en waanvoorstellingen leed. Daarnaast komt een geheimzinnige man in beeld die een boek schrijft over gedurfde en ingenieuze inbraken. In zijn studie wil hij de 'morfologie van de meesterdiefstal' beschrijven.
Andere elementen in het verhaal zijn: unieke middeleeuwse manuscripten, de romans van Hendrik Conscience, verlaten metrostations in Brussel, het zeilschip Mercator, de Japanse papiervouwkunst origami, het 'Ei van Van Rompuy' in Brussel, de beelden op het Paaseiland, de beroemde Morganbibliotheek in New York, kunstsmokkel en, zowaar, de zoektocht naar de Heilige Graal. 'Voor de liefhebbers van Dan Brown', vermeldt het voorplat niet zonder reden.
Met zijn eerste roman, De zwarte koning, waarin hij de Koningskwestie linkt met de diefstal van de Rechtvaardige Rechters, won Kestemont de Hercule Poirot Debuutprijs. Zijn tweede is stilistisch sterker.
Net als Brown vermengt Kestemont in zijn uitwaaierende verhalen feit en fictie en injecteert hij zijn roman met speculaties en hypothesen. In het boek entertaint prinses Charlotte haar neefje Albert met de wonderlijke avonturen van ridder Parsifal. Zo dient ook De witte weduwe gelezen te worden: als een opmerkelijk verhaal dat in de eerste plaats wil vermaken. Kestemont eert duidelijk het motto se non è vero è ben trovato.
Lannoo, 356 blz., 20,99 € (e-boek 16,99 €).
Verberg tekst