Een onbemande satelliet keert terug naar de aarde. De Amerikaanse militairen zijn al een tijdje bezig met projecten aangaande de mogelijkheid dat met die onbemande satellieten buitenaardse levensvormen op aarde kunnen terechtkomen. Deze informatie hebben ze natuurlijk voor zichzelf gehouden, want wie weet is er niet de mogelijkheid om die buitenaardse levensvormen als oorlogswapen te gebruiken. De onbemande satelliet komt terecht in het kleine plaatsje Piëdmont. Twee militairen moeten de satelliet ophalen, maar treffen er, behalve een baby en een stokoude man, alleen maar lijken aan.

Er worden een aantal briljante wetenschappers aan het werk gezet om de oorzaak van de dood van de dorpsbewoners te onderzoeken en de oorzaak te achterhalen. Het hele onderzoek vindt plaats in een geheim laboratorium in een bunker ergens in de Nevada-woestijn, waar de wetenschappers alleen op elkaar zijn aangewezen om het raadsel op te lossen en een wereldwijde catastrofe, die kan worden veroorzaakt door de meegekomen buitenaardse levensvormen, te voorkomen.

Het verhaal zelf gaat vooral over de samenwerking tussen de wetenschappers, hun falen en succes, en hun onderlinge interactie onder hoge druk. Maar het geheel vlot aan geen kanten door een overdaad aan wetenschappelijke informatie, doorspekt met tabellen, grafieken en 'moeilijk' wetenschappelijke taal. Deze aanpak mag het verhaal dan wel geloofwaardig maken, voor een niet ingewijde leek is het doorbijten geblazen. De technische taal is een rem om vlot doorheen het op zich interessante gegeven van het boek te lezen.

De Andromeda crisis mag dan als prototype van de technothriller gelden, als voorloper van het soort onzin die Tom Clancy en Dean Koontz met sneltreinvaart op ons los laten, als leesvoer is deze roman minder geslaagd, en juist door de overdaad aan precieze wetenschappelijke gegevens ook flink achterhaald. Zonder die technische details was het verhaal ongetwijfeld beter geweest en ook nu nog een stuk genietbaarder.
[Patrick Bruneel] Verberg tekst

De Scoop VII, een satelliet, stort neer in het kleine Amerikaanse gehucht Piedmont en wordt door de vinder opengebroken. Enkele uren later is iedereen in het dorp dood: een plotse, pijnloze dood waarbij al het bloed stolt. De Scoop was een satelliet die op zoek was naar buitenaardse organismen, met het oog op biologische oorlogsvoering. De overlevenden van de ramp, een oude man en een baby, worden ondergebracht in het Wildfire-Laboratorium, een geheim ondergronds onderzoeksstation, waar vier pathologen en microbiologen een strijd tegen de klok beginnen om te ontdekken wat het dodelijke Andromeda-organisme is en hoe ze het kunnen tegenhouden. Deze biologische sf-rampenroman (1969) is helemaal niet verouderd. De auteur benadert het gegeven heel klinisch en wetenschappelijk-afstandelijk, wat het gewenste contrast bij de lezer oproept met de gruwel van het gebeuren. Het verhaal loopt erg traag, maar weet te boeien. De technische aspecten maken het wel wat moeilijk voor de leek. Voorheen verschenen (in een andere vertaling) als 'De Andromeda dreiging' (1970). Het was het debuut van Michael Crichton (1942-2008), o.a. auteur van verfilmde boeken als 'Jurrassic Park', 'Disclosure' en 'Rising sun'. Onlangs verscheen ook het vervolg: 'De Andromeda Evolutie' (2020)*. Verberg tekst