Louis van Dievel is een auteur die een aparte plaats inneemt in het Vlaams literaire spectrum. Zijn romans kan men gemakshalve onderbrengen in het genre ‘misdaadroman’, maar zijn wrange commentaar op mens en maatschappij, verpakt in een vaak burleske en groteske plot, en zijn ironiserende stijl met knipoogjes naar Louis Paul Boon, maken dat zijn werk veeleer het label ‘roman noir’ verdient, een genre dat in ons taalgebied weinig aan bod komt. Ook in Hof van assisen houden spanning, gruwel en kolder gelijke tred. Dit is een vuistdikke roman waarin de auteur op spitse wijze het gerechtelijk apparaat en zijn vertegenwoordigers op de korrel neemt.
De intrige kent een vliegende start en Van Dievel schept vanaf de eerste bladzijden op treffende wijze sfeer en achtergrond. In een Antwerps kraakpand wordt Bieke Segers, een drugshoertje, gewurgd aangetroffen met boven op haar, en verkerend in een staat van bewusteloosheid, drugsdealer Gommaar Meganck. Alles laat vermoeden dat het hier gaat om uit de hand gelopen seks, met een drugsdealer die zich in natura wilde laten betalen. De getuige die deze bizarre situatie aanschouwt komt bovendien tot de vaststelling dat de geweldenaar een kunstbeen heeft. Hoe deze eerste scène eindigt zal de verbeelding van menig lezer tarten. Het verhaal vertakt zich hierna in diverse pistes. Zo onder andere het ongewone levensverhaal van Gommaar Meganck, eens een succesrijk wielrenner wiens carrière eindigde met een tragisch ongeluk en die van drugsgebruiker evolueerde naar drugsdealer. Zijn advocaat, die Gommaars verdediging opneemt met de stelling dat een man op één been bezwaarlijk een moord kan plegen, wordt vergoed door een geheimzinnige Rus. Het assisenproces dat volgt biedt de auteur de gelegenheid om voluit te gaan met verhaallijnen en bonte personages die elkaar kruisen en beïnvloeden. Er is het pleit van de advocaat, het verdriet van de ouders van het slachtoffer, de wanhoop van de beschuldigde, de juryleden, de bewoners van de havenbuurt enz… Kortom een caleidoscopische intrige die qua opzet en uitwerking doet denken aan Ensors De intrede van Christus in Brussel. De boodschap die Van Dievel tussen de gruwel, de grappen en grollen aan de lezer doorgeeft, plaatst vraagtekens bij de werking van het systeem van de volksjury. Boeiend, speels en bits, deze ‘Beschuldigde sta op!’ in het kwadraat. [Staf Schoeters] Verberg tekst

Roman over het volksproces tegen de eenbenige drugshandelaar en ex-wielrenner Gommaar Meganck, die een drugshoertje vermoord zou hebben. Hij wordt bijgestaan door een dure advocaat in een proces, geleid door een omstreden karikaturale raadsvoorzitter. Twaalf juryleden komen door loting uit de bevolking. Deze twaalf meer en minder intelligente mensen worden gedwongen nauw samen te werken en een oordeel te vellen. De auteur portretteert in korte hoofdstukken zeer verschillende personages, zoals rechters, openbare aanklager, advocaten, bodes, journalisten, juryleden, familie van het slachtoffer, en een cafébazin op de publieke tribune. Het proces wordt van dag tot dag gevolgd, en elke betrokkene neemt het zijne mee naar huis, zoals zij ook hun privéomstandigheden meenemen naar het proces. Achterin een alfabetische lijst waarin de personages spottend getypeerd worden. Bekroond met de Knack Hercule Poirot prijs 2012 voor beste Vlaamse misdaadroman. Fascinerende, soms hilarische roman, met prachtige dialogen, die de voor- en nadelen van een volksjury laat zien. Voor een groot publiek. Kleine druk. Verberg tekst