Psychologisch portret van Hélène Giroux (40+), een Franse pianobouwer. Ze vestigt zich begin jaren dertig in een dorpje aan de French Shore (Canada). Daar raakt zij als pianiste betrokken bij de katholieke kerkgemeenschap. Via flash-backs, die naar een onnatuurlijke dood leiden, schetst de van oorsprong Oostenrijkse, nu Canadese schrijver, haar leven: van leerlingbouwer naar opvolgster van haar moeder, ook pianobouwer; haar huwelijksleven, met zeer gelukkige jaren in Frans Vietnam; de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog en haar vlucht, met dochter, naar Londen, Quebec en het kustplaatsje. Ze lijkt een recent trauma te ontvluchten en schijnt, zeer spannend beschreven, te worden ingehaald door dit verleden. De auteur weet thema's als liefde, schuld en spijt goed neer te zetten in dit dramatische leven en schrijft met grote kennis over de pianobouw. Dit boeiende verhaal tekent ook de historische context goed.