Anna en haar lieve papa is een boekje van Kathleen Amant in de reeks leuke boekjes over Anna. Een mooi cadeau voor Vaderdag, dat ongetwijfeld meteen ‘goesting’ opwekt bij de papa’s voor een dagje quality time met dochterlief! In het boek staat immers een speciale dag centraal waarin Anna alleen thuis is met haar papa. Samen doen ze tal van leuke dingen zoals kietelen, voetballen en memo spelen. Wie denk je dat er wint? Anna en haar papa amuseren zich ook bij het uitvoeren van enkele klusjes. Terwijl papa strijkt, blaadjes harkt en het gras maait, kan Anna gerust een handje toesteken. Met de fiets halen ze ingrediënten bij de slager en de groenteboer om samen spaghetti klaar te maken voor als mama en Anna’s broertjes thuiskomen. Na het dekken van de tafel blijft er zelfs nog tijd over om samen een boekje te lezen in de zetel. Wat zijn ze moe na deze drukke dag!
Amant plaatst in dit voorleesverhaal de liefdevolle band tussen Anna en haar papa in de kijker. Ze vervalt daarbij niet in een klassiek rollenpatroon: de papa van Anna doet wel de klusjes in de tuin, maar strijkt en kookt ook als vanzelfsprekend. In de tegenhanger Anna en haar lieve mama is de verhaallijn jammer genoeg gelijklopend: samen taart bakken, de was doen, met de fiets boodschappen doen... Door de toegankelijke taal zijn beide verhalen wel goed herkenbaar voor peuters. Een duidelijkere opbouw met weergave van elementen die verwijzen naar een typische dagstructuur zou het verhaal nog verder kunnen versterken voor deze jonge leeftijdsgroep (bijvoorbeeld samen ontbijten, lunchen, of in bad). Naar analogie van eerdere boekjes uit de Anna-reeks behoudt Amant ook nu het vierkante boekformaat met stevig papier. De linker bladspiegel van het boek oogt sober in wit met vier tot acht regels eenvoudige tekst. De paginagrote tekeningen op de rechterbladspiegel stralen in hun eenvoudige maar typische kleurrijke stijl. Het kleurgebruik is aantrekkelijk, maar de prenten bevatten weinig details die talig stimuleren of de nieuwsgierigheid van peuters aanwakkeren om zelf door het boek te bladeren. De allerliefste papa van de wereld weet dus wat doen: voorlezen! [Kathleen Gielis] Verberg tekst

Een papadag in het leven van peuter Anna is gevuld met huishoudelijk werk, werk in de tuin en spel. Er is vooral aandacht voor positieve emoties. Boos, bang en verdrietig komen niet voor, wat niet heel realistisch aandoet. Het taalgebruik is verzorgd. Woordkeuze en zinslengte zijn goed afgestemd op de doelgroep. De bladspiegel is overzichtelijk. De tekst is steeds afgedrukt op de linkerpagina, op een witte achtergrond. Het lettertype is speels, duidelijk en vrij groot. De illustraties beslaan de gehele rechterpagina, ze zijn geschilderd in grote kleurvlakken, afgebakend met stevige zwarte lijnen. Er is vooral gebruikgemaakt van primaire, heldere kleuren. De beide verhaalfiguren nemen de grootste plaats in, daarnaast is een beperkt aantal details afgebeeld. Personen en voorwerpen zijn zwart omkaderd. Emoties worden door mondvorm verbeeld. De lachende mond is duidelijk, de betekenis van de kleine ovale mond is niet altijd duidelijk. De uitvoering met stevig papier en twee afgeronde hoeken is berekend op intensief gebruik. Het boek nodigt uit tot interactie. Over Anna verschenen al vele prentenboeken; tegelijkertijd verscheen 'Anna en haar lieve mama'*. Vanaf ca. 2 jaar. Verberg tekst

Met een duidelijk commercieel doel verschenen rond moeder- en vaderdag twee nieuwe Anna-boekjes: 'Anna en haar lieve mama' en 'Anna en haar lieve papa'. 'Anna en haar lieve papa' vertelt over een dagje speciaal gereserveerd voor Anna; sommigen zouden dit zelfs 'quality time' noemen. Eerst spelen ze samen een spelletje en vervolgens doet Anna samen met haar ‘nieuwe’ papa de strijk. Daarna mag het weer wat mannelijker: ze rijden samen het gras af en harken de blaadjes bij elkaar. Ze spelen voetbal en dan beseft papa plots dat mama bijna thuiskomt en dat ze nog boodschappen moeten doen; ze maken spaghetti! Uitgeput vallen ze samen in slaap.
In een genre als dat van Kathleen Amant kan je moeilijk verwachten dat iemand gaat variëren en origineel gaat zijn. De boekjes rond Anna die de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond rijzen, doen denken aan de Zonnekind-illustraties van vroeger en zijn vooral educatief gericht. De zwart omlijnde ruwe tekeningen zijn duidelijk en kleurrijk, en voldoen dus aan de behoeftes van de doelgroep. In het kader van de duidelijkheid toch een kleine opmerking: papa lijkt nogal op mama. Ze beantwoorden niet altijd aan de noden van voorleesouders, maar voor kleuterjuffen zijn ze wel een schot in de roos. Hopelijk zoeken deze juffen ook af en toe wat variatie op.
Verberg tekst