Onze kennis over de kruistochten is zeer beperkt en door een westerse, christelijke bril volledig misvormd. Volgens onze geschiedenisboekjes bevrijdde Godfried van Bouillon Jeruzalem van de barbaarse Saracenen en bood zodoende bescherming aan de pelgrims in het Heilige Land. Zijn verovering werd omschreven als een glorieuze overwinning, maar er wordt gezwegen over de afgeslachte vrouwen en kinderen, moslims in de Al-Aqsamoskee en joden in hun gebedstempels. Bijna duizend jaar later durfde zelfs een Amerikaanse president op te roepen tot een nieuwe kruistocht tegen de islam.
De grote verdienste van de historicus Jack Hight is dat hij in zijn roman Arend aantoont wie de echte barbaren waren. Kruisvaarders waren fanatiekelingen die blind achter het kruis aanliepen om in naam van God te moorden en te plunderen. Voor de Franken waren de ongelovigen barbaren, hoewel de islamitische wereld ten tijde van de kruistochten verder ontwikkeld was dan in Europa. De auteur toont dit aan door het dagelijkse leven van moslimfamilies te beschrijven, met mensen die wel het nut van hygiëne inzien, verfijnde tafelmanieren en een gevarieerde voeding hebben, en de moderne geneeskunde toepassen. Christenen, joden en moslims leefden vreedzaam samen in wat nu het huidige Syrië (nog) is. Ook zij hadden slaven, maar hun meesters behandelden ze goed en gaven hen een kans later vrij te komen. Spijtig genoeg was ook de ontwikkelde vrouw enkel van nut om zonen te baren en werd de overspelige echtgenote gestenigd.
Arend is het eerste deel van een trilogie rond de legendarische Saladin, de wijze, latere sultan van Syrië en Egypte. Aan het begin van dit boek, gesitueerd ten tijde van de tweede kruistocht, is hij nog Yoessoef, een schriele jongen van Koerdische afkomst die fysiek wordt geterroriseerd door zijn oudere broer. Aan het einde is hij 25 en de Arend geworden, een erudiete krijgsheer in dienst van de toenmalige opperheer. Behalve zijn ontwikkeling wordt ook het lot beschreven van een jonge Saks die door zijn eigen mensen werd verraden en als slaaf wordt gekocht door Yoessoef. Samen groeien ze op, leren van elkaar, vechten samen tegen plunderende kruisvaders en worden vrienden ondanks hun verschillend geloof en achtergrond.
Natuurlijk is dit boek grotendeels fictie omdat weinig geweten is over de jeugdjaren van Saladin. Maar als historicus is Hight gewetensvol geweest om een betrouwbare en geloofwaardige achtergrond op te bouwen. De zwaardgevechten en de veldslagen zijn iets te uitgesponnen en de (verboden) liefdesrelaties van de twee hoofdpersonages overtuigen niet echt, maar beletten niet dat Arend een interessante boek is. [Julien Schmit] Verberg tekst

Onderwerp van dit eerste deel van een trilogie is de figuur van Saladin (1137-1193), de grote tegenstander van de Europese vorsten tijdens de Derde Kruistocht. Het is tegenwoordig een punt van twijfel onder historici of hij een Arabier, een Koerd of een Turk was. Hij werd al jong legeraanvoerder en bestuurder van een vesting in het Syrisch-Byzantijnse grensgebied. Na vizier te zijn geworden veroverde hij in 1171 Egypte en werd kort daarna heerser over het hele mohammedaanse gebied rond Palestina. Nadat hij in 1187 Jeruzalem had veroverd trokken keizer Frederik Barbarossa en de koningen Filips II August van Frankrijk en Richard Leeuwenhart van Engeland met een grote legermacht tegen hem op, maar deze derde kruistocht werd een grote mislukking. In dit deel wordt Saladins jeugd beschreven, zijn studie van de koran en de beroemde dichtwerken, en zijn opkomst als militair aanvoerder. De auteur, een vakbekwaam Harvard-historicus, weet het verhaal met deskundigheid en verve te vertellen. Een erg open schrijfstijl maakt het lezen tot een plezierige bezigheid. De vertaling is uitstekend. Voorin een kaart van het Midden-Oosten rond 1150 en achterin een verantwoording van de auteur. Kleine druk. Verberg tekst