In de ik-vorm geschreven verhaal over een jongetje dat vertelt over zijn oma. In kinderlijke verwondering filosofeert hij over haar bestaan en levensloop. Dat een oma niet altijd een oma was, maar daarvoor ook moeder en zelfs kind is vaak lastig te vatten voor kleuters. Hier wordt de lezer meegenomen naar het prille begin van oma’s leven, toen die zelf nog maar een baby was. Die babyoma groeit op en wordt verliefd op een opa. Het moment dat oma een moeder wordt, is treffend uitgebeeld op de pagina tegenover die waarop verteld en uitgebeeld is dat oma een oma wordt. De rest van het boek verhaalt over hoe oma nu is. Oma vergeet veel en op een ochtend is ze ook vergeten wie ze zelf is. Op speelse wijze worden de gedachten van het jongetje geïllustreerd met warme potloodtekeningen met een aanzet van aquarel, waarbij het jochie bijvoorbeeld zelf even over de rand van het wiegje van zijn eigen oma kijkt. Even speels komt in veel tekeningen ook telkens het dinosauruspopje van het wijsgerige ventje terug. Ingetogen, liefdevol en intiem portret. Vanaf ca. 5 jaar.