In navolging van ‘Kind 39’* – de debuutroman van de auteur – wordt de zestigjarige politiecommissaris Teresa Battaglia geconfronteerd met een mysterie: een schilderij uit 1945 blijkt geschilderd te zijn met menselijk bloed. De zoektocht naar de achtergrond van het schilderij brengt Teresa en inspecteur Massimo Marini naar een afgelegen vallei in de Julische Alpen die eeuwen van de buitenwereld is afgesloten. Hoe dichter zij bij de oplossing van deze cold case komen, des te gevaarlijker de zaak wordt. Deze spannende thriller draait niet alleen om de kettingreactie van geheimen die onthuld worden, maar vooral om de personages. Teresa en Massimo hebben een bijzondere band en worden achtervolgd door gebeurtenissen uit het verleden, angsten en onzekerheden. Deze gevoelens verbindt de auteur op subtiele wijze met oude culten en tradities, de schoonheid van de natuur en diepgaand politieonderzoek. Een mooi en meeslepend verhaal – bestaande uit korte hoofdstukken en flashbacks naar 1945 – gebaseerd op uitgebreid onderzoek. Verberg tekst

De hoofdpersoon in de nieuwe thriller van de Italiaanse Ilaria Tuti is allesbehalve een doorsnee speurder. Commissaris Teresa Battaglia loopt tegen de zestig, is nog geen 1.60 meter lang, heeft knalrood geverfd haar en lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Om haar pols draagt ze een armband met haar naam. Haar huis is bezaaid met post-its om haar te herinneren aan de alledaagse dingen: deur ijskast sluiten, hoe bel je een taxi, brood in de trommel, enzovoort. Battaglia weet dat het niet verantwoord is dat ze nog werkt, maar het afscheid valt haar moeilijk. Dan dient zich een zaak aan, van zeventig jaar geleden. De dader is al bekend. Ze kan de nabestaanden niet meer schaden. Nog eentje dan.

Tijdens een verbouwing vindt de neef van een beroemde schilder, weggestopt tussen plafondplanken, een tekening van een jonge vrouw van een betoverende schoonheid. De kleurschakeringen zijn spectaculair. Bij nader onderzoek wordt een gruwelijke ontdekking gedaan. De tekening is deels gemaakt met bloed en in dat bloed bevindt zich weefsel van het hart van een jonge vrouw. Het kan niet anders dan dat de kunstenaar het bloed van een dode heeft gebruikt. Is het bloed van de mooie vrouw op de tekening?

De zoektocht leidt naar een afgelegen dal dicht bij Slovenië. De maker van de tekening woont daar bij zijn neef en heeft sinds 1945 met niemand meer gesproken. Hij zit in een stoel en staart naar het bos daarbuiten. Maar tot haar verbazing treft Battaglia geen man aan met de doffe blik van een geesteszieke. Alessio Adrian staart met ogen als gloeiende kooltjes naar het raam en reageert fel op de foto van de tekening. Er wacht Battaglia nog een verrassing. Als ze de foto in het dorp laat zien, wordt er laconiek gereageerd. Het meisje heet Krisnja en leeft nog. Maar wie is de vrouw op de tekening dan?

Het is niet makkelijk voor de wankele, vergeetachtige Battaglia haar weg te vinden tussen de bergtoppen in het geïsoleerde dal. Het drama heeft zeventig jaar eerder plaatsgevonden en de bewoners zijn zwijgzaam. Maar wat weet de schrijfster de sfeer van het bijzondere landschap en zijn bewoners goed op te roepen. De moordenaar loopt nog rond en dat voelt de met zichzelf worstelende Battaglia goed aan. Dus zet ze door met hulp van haar rechterhand Massimo Marini, die ze bijna als haar zoon beschouwt, en een blinde lijkenzoekster.

Maar meer dan een thriller is 'De slapende nimf' een goed verteld verhaal over een verzwegen drama en een intrigerende speurder.

oordeel

Goed verteld verhaal over een verzwegen drama.

Vert. Saskia Peterzon-Kotte. Xander; 461 blz. € 21,99.

Verberg tekst