In Hand en tand' (oorspronkelijk verschenen in 1992 en het derde Rebus-mysterie in het rijtje Nederlandse vertalingen) wordt de sympathieke en non-conformistische Edingburgse politie-inspecteur ontboden naar Londen, waar hij Scotland Yard moet bijstaan in de jacht op een seriemoordenaar die in de East End reeds drie slachtoffers maakte. Het eerste doorgekerfde lichaam werd aangetroffen in Wolf Street en de media zijn er als de kippen bij om 'Wolfman' de status van een nieuwe Jack the Ripper aan te meten. De politie zit verveeld met zoveel ruchtbaarheid en de komst van een Schotse bemoeial en zogezegde "expert op stuk van seriemoorden", zint hen evenmin. Rebus vat niet alleen de strijd aan tegen een sluwe maniak, maar moet ook opboksen tegen de vooroordelen van laatdunkende collega's. Dat zijn ex-vrouw en zijn dochter Samantha eveneens in Londen verblijven, maakt de zaken er voor hem niet gemakkelijker op, maar gelukkig komt er hulp opdagen in de vorm van een aantrekkelijke psychologe die hem een profiel van Wolfman aanreikt.

De intrigerende persoonlijkheid van de politieman die in God gelooft maar godsdiensten verafschuwt, krijgt in dit deel nog meer gewicht en gestalte. Hij reageert soms kregelig, is vaak grof in de omgang, maar meestal toont hij meer begrip voor de fouten van anderen dan voor zijn eigen tekortkomingen en een snerende opmerking wordt steevast gerelativeerd met een knipoogje. De dialogen tussen Rebus en inspecteur Flight, zijn tegenpool bij Scotland Yard, zorgen voor vuurwerk en een flinke dosis bijtende humor. Met de intrige is het iets treuriger gesteld. De psychologie en de wijze waarop de moordenaar te werk gaat, de trucjes waarmee de politie hem uiteindelijk in de val weet te lokken; het komt allemaal nogal déjà vu en gekunsteld over. Ronduit ontgoochelend is wel dat de dader eens te meer iemand uit Rebus kennissenkring blijkt te zijn, wat op een populatie van vijf miljoen Londenaars wel erg toevallig is en de geloofwaardigheid van de plot niet bepaald ten goede komt. Hopelijk laat Ian Rankin Rebus gauw weer terugkeren naar het hem vertrouwde Edinburgh. [Staf Schoeters] Verberg tekst

Inspecteur John Rebus wordt uit Edinburgh naar Londen gehaald om daar te helpen met het onderzoek naar een serie-moordenaar. Alle vermoorde jonge vrouwen hebben dezelfde vreselijke verwondingen maar zijn niet seksueel mishandeld. Vanwege de aard van de verwondingen en omdat het eerste slachtoffer in Wolf Street werd gevonden, wordt de moordenaar met de naam Wolfman aangeduid. Wanneer Rebus na nogal wat tegenwerking van de Londense politie de zaak oplost, blijkt de dader een labiele figuur te zijn, die door zijn vader is misbruikt en door zijn moeder zodanig is opgevoed dat hij zelf soms niet meer weet of hij een vrouw of een man is. Wel spannend maar niet altijd even waarschijnlijk, vooral de ontknoping in de National Gallery waar de dader nog de kans krijgt enkele schilderijen ernstig te beschadigen, is niet erg geloofwaardig. Dit is een van de eerste delen met de Schotse politieman in de hoofdrol. Inmiddels heeft Rankin, in 1960 geboren in Cardenden, een klein plaatsje in de streek Fife, ten noorden van Edinburgh, al een aardig aantal boeken met deze hoofdpersoon op zijn naam staan. Twee ervan zijn inmiddels door de Schotse televisie tot een serie bewerkt. Kleine druk. Verberg tekst