Op school vraagt de juf aan haar heksenleerling Ella om een nieuwe leerling op te vangen. Ella is best trots op haar taak, maar het is niet gemakkelijk. Timo ziet er namelijk vreemd uit; hij draagt een rare muts ‘die bijna zijn gehele gezicht bedekt’. Zijn bezem ziet er ook anders uit en vooral… Timo zegt niets. Gelukkig leert Timo snel de nieuwe taal en op een dag nodigt hij Ella uit om bij hem thuis te komen spelen. Best spannend, vindt Ella. Bij Timo thuis ontdekt ze dat hij en zijn ouders echt een andere cultuur hebben. Maar ze ontdekt nog iets anders, een heel bijzondere gelijkenis tussen Timo en zichzelf, en dat is het allerbelangrijkste: Timo houdt niet van zwart, maar wel van kleuren, net als Ella!
De wereld waarin het heksje opgroeit, lijkt heel erg op de mensenwereld. Een toverspreuk hier en daar, vliegende bezems en bijzondere kledij zorgen ervoor dat de lezer de wereld van Ella toch als heksenwereld herkent. Maar in deze wereld is er werkelijk niets om bang voor te zijn. Lisa Brandenburg heeft gekozen voor een vrolijke wereld waar op haast elke bladzijde muizen en wezels en andere knaag- en kruipdieren van klein formaat te zien zijn. De meeste heksen die de wereld bevolken, zijn vriendelijk en verdraagzaam. De heksen in de heksencultuur van Ella hebben stuk voor stuk een lange neus. Dit in tegenstelling tot Timo en zijn ouders, die een kleine neus hebben.
De illustraties zijn paginagroot en bieden veel details — denk aan rondslingerende kledij, achtergelaten speelgoed, knopen die als schommel voor muizen dienstdoen, paddenstoelen en pompoenen, spinnen en wormen… De tekst van Guy Daniëls is vrij uitgebreid en in een groot letterkorps gezet. Af en toe staan zonder reden woorden in vet gedrukt. De regels staan telkens op een vrije plaats in de illustratie en steken af tegen de lichte achtergrond. De illustratice zorgt ervoor dat de lezer meteen van bij de eerste bladzijde kan zien dat Ella van kleur houdt. Haar zwarte heksenuniform is opgesmukt met pomponnetjes, bloemen, parels en knopen in allerlei kleuren.
Opnieuw een zachtaardig prentenboek over heksje Ella.
[Hilde Debacker] Verberg tekst

In de heksenklas waar heksje Ella en haar broer Carlo les krijgen, komt een nieuwe leerling: Timo. Juf vraagt aan Ella om zich over hem te ontfermen, want hij komt uit een ver land en spreekt een andere taal. Een hele klus voor Ella, want Timo draagt een gezichtsbedekkende muts in plaats van een toverhoed, is verlegen en eet raar voedsel, zoals schildpaddeneieren. Het is een kwestie van wennen en accepteren. Kunnen ze vrienden worden? Het thema 'anders zijn' wordt hier origineel aan de orde gesteld. In de vrij uitgebreide tekst wordt regelmatig een naam of een willekeurig woord in grote en vette letter benadrukt. het bevat enkele lange, moeilijke woorden. De paginagrote, fantasievolle, kleurige illustraties zijn vol details en vertellen hun eigen verhaal, waarbij de sprookjesachtige sfeer wordt benadrukt. Een ruim opgezet, stevig en goed verzorgd prentenboek met mooi glad papier en op de schutbladen allerlei soorten heksenbezems. Over heksje Ella verscheen eerder 'Heksentaart'*. Geschikt om samen te bekijken en te ontdekken en over 'anders zijn' te praten in de onderbouw van de basisschool of de naschoolse opvang. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst