Na verkiezingen in de Verenigde Staten treden een conservatieve president en regering aan die onder invloed van de Pure Beweging van de ene op de andere dag vrouwen hun rechten ontneemt en ze terugstuurt naar de keuken. Ze moeten een armband dragen die een elektrische schok geeft als ze meer dan honderd woorden per dag zeggen en pen en papier zijn voor hen verboden. Cognitief taalkundige Jean McClellan, getrouwd en moeder van vier kinderen, is geschokt. Ze moet haar werk opgeven en verwijt zichzelf dat ze niet ging stemmen en zo meewerkte aan het nieuwe fundamentalisme. Maar als de broer van de president na een ongeluk niet kan praten, heeft men Jeans specialisme, afasie, nodig en dat geeft haar macht. De Amerikaanse auteur, theoretisch taalkundige, debuteert met deze roman die wisselend is besproken en wel wordt vergeleken met ‘Het verhaal van de dienstmaagd’ van Margaret Atwood. Dat niveau haalt deze roman beslist niet. Hij begint vrij goed – in de eerste 100 pagina’s is het thema goed uitgewerkt – maar daarna wordt het een onwaarschijnlijke thriller met een te makkelijk slot. Verberg tekst