Na drie sterke boeken met terugkerende personages die zich afspelen in het dorpje Shipcott (Rusteloos land, Opgesloten en Verdiende loon), gooit Belinda Bauer het in Wat dood is over een andere boeg. Centrale figuur in haar vierde naar het Nederlands vertaalde boek is de achttienjarige student anatomie Patrick Fort. Sinds de dood van zijn vader — die voor Forts ogen werd doodgereden toen de jongen acht jaar was — is Fort geobsedeerd door de dood. Dat verklaart niet alleen zijn studiekeuze, maar ook enkele vreemde hobby’s uit het verleden (zoals het verzamelen van dode dieren). Fort lijdt bovendien aan het syndroom van Asperger, wat maakt dat het voor zijn omgeving heel moeilijk is om tot hem door te dringen en met hem te communiceren omdat niemand weet wat er precies in de jongen omgaat. Wanneer Fort tijdens de anatomieles ontdekt dat de doodsoorzaak van een van de kadavers die door de faculteit ter beschikking worden gesteld aan de studenten, niet overeenstemt met de officiële doodsoorzaak, heeft hij een groot probleem. Hij heeft namelijk een moord ontdekt, maar door zijn vreemde gedrag wil niemand hem geloven. Erger nog, hij wordt zelfs van de universiteit gestuurd. Dan is het voor Fort duidelijk: iemand wil verhinderen dat de waarheid aan het licht komt.
Wat Wat dood is zo speciaal maakt, is dat Bauer het verhaal vertelt vanuit het standpunt van Fort en je dus leest hoe iemand met Asperger de wereld beleeft. Sarcasme en ironie begrijpt Fort niet en hij neemt de dingen vaak erg letterlijk. Het is aanvankelijk wat wennen om door de ogen van een autist te kijken, maar gaandeweg leer je je steeds meer verplaatsen in Patricks wereld. Ontzettend knap hoe Bauer hierin slaagt.
De schrijfster wisselt de hoofdstukken met Patrick in de hoofdrol af met deze waarin we in het hoofd kruipen van Samuel Galen. Deze ligt in het ziekenhuis, waar hij langzaamaan ontwaakt uit een coma. Galen is er getuige van hoe de patiënt in het bed naast hem wordt vermoord door een man in dokterskledij, maar hij kan geen alarm slaan omdat hij enkel met zijn ogen kan bewegen en niemand hem begrijpt. Aanvankelijk is niet duidelijk wat Galen en Fort met elkaar te maken hebben (behalve dan hun onmacht om met hun omgeving te communiceren), maar gaandeweg bewegen de twee verhalen zich naar elkaar toe en Bauer weet ze sterk bij elkaar te brengen. Ook de ervaringen van de comateuze Galen, die leeft in een wereld van stilte, beschrijft Bauer trouwens erg treffend. De personages zijn overtuigend en met voldoende diepgang uitgewerkt. Niet alleen Fort en Galen, maar ook Forts aan alcohol verslaafde moeder Sarah, zijn docent, rechercheur Emrys Williams, verpleegster Tracy of Forts klasgenoot Meg. Bauer heeft een knappe vlotte schrijfstijl en heeft duidelijk nagedacht over het verhaal en de personages. Een sterke thriller met een erg ongewoon hoofdpersonage, die terecht genomineerd is voor de Gold Dagger Award 2013. [Karen Vandyck] Verberg tekst

De heel intelligente Patrick Fort lijdt aan het syndroom van Asperger en wordt door zijn omgeving in de Brecon Beacons, Wales, gezien als buitenbeentje. Na de dood van zijn vader bij een verkeersongeluk is hij jaren geobsedeerd door de dood. Die obsessie lijkt voorbij, maar nu hij 18 is wil hij anatomie studeren en wordt toegelaten aan de universiteit van Cardiff. Als hij daar tijdens een ontleedles een lichaam onderzoekt, ontdekt hij dat dingen niet kloppen: de man is officieel overleden aan hartfalen maar had een gezond hart, bovendien zit in zijn slokdarm een pinda, terwijl hij via een slangetje werd gevoed. Patrick vindt de naam van de man en gaat op onderzoek. Dit is de vierde thriller van de vroegere journaliste en scenarioschrijfster die in 2010 debuteerde met ‘Rusteloos land’*, bekroond met Gold Dagger Award 2010. Het uitstekend opgebouwde, spannende verhaal heeft veel vaart in ruim 55 korte hoofdstukken, beschrijft uitstekend Patricks autisme en verwerkt dit knap in de plot en eindigt heel verrassend en overtuigend. Goede vertaling. Zwart omslag met zwart-wit foto van dode vogel. Verberg tekst