Net als Rusteloos land en Opgesloten speelt ook het derde boek van Belinda Bauer zich af in het Britse dorpje Shipcott in de regio Exmoor (waarvan Bristol wellicht de bekendste stad is). Niet alleen het landschap keert terug, ook enkele personages uit de vorige boeken maken opnieuw hun opwachting. Verdiende loon speelt zich ongeveer een jaar na Opgesloten af. De plaatselijke politie-agent Jonas Holly is nog steeds niet terug aan het werk nadat hij zijn vrouw verloor in het vorige boek. Eindelijk wordt hij door psychiater Kate Gulliver goedgekeurd om weer aan de slag te gaan. Holly mag er meteen invliegen, want er zijn een paar jonge kinderen verdwenen. Op de plaatsen delict wordt telkens een gele post-it met de tekst ‘jullie houden niet van [hem/haar]’ gevonden. De speurders weten niet goed waar ze moeten beginnen, aangezien er geen band tussen de slachtoffers lijkt te bestaan.
Hoewel je Verdiende loon zou kunnen lezen als een losstaand verhaal, is het toch aan te raden om eerst de vorige boeken van Belinda Bauer te lezen. Dit verhaal bouwt immers in grote mate verder op de eerdere gebeurtenissen, en de voorgeschiedenis van de personages maakt een groot deel uit van de plot. Zo weten we al dat misdaad welig tiert in Shipcott, want na enkele moordenaars in de vorige boeken, krijgen de inwoners nu te maken met een ontvoerder. Het zijn bovendien dezelfde personages die in het oog van de storm terecht komen. Agent Jonas Holly zag eerder al zijn vrouw sterven en tiener Steven Lamb kreeg in het eerste boek te maken met een veroordeelde seriemoordenaar. Alsof beide ervaringen nog niet traumatisch genoeg zijn, worden beiden in Verdiende loon nog eens ontvoerd door een gestoorde gek en wekenlang opgesloten.
Belinda Bauer beschrijft het allemaal in een gave, vlotlezende stijl waarbij ze expliciete scènes niet uit de weg gaat. Gedurfd is dat ze ongeveer halverwege het boek de identiteit van de dader al prijsgeeft. Daarmee boet het verhaal echter niet aan spanning in. Integendeel zelfs, de focus verschuift naar het standpunt van de slachtoffers en je bent nu van dichtbij deelgenoot aan hun hel. Hoe sadistisch, wreed en onbegrijpelijk de dader ook handelt, Bauer geeft een uitgebreide analyse van zijn motieven, waardoor ook de dader een menselijk gezicht krijgt. De personages staan dan ook centraal in het boek, dat evengoed gaat over hoe mensen omgaan met verlies en wat er allemaal omgaat in hun hoofd.
Bauer weet hoe ze een verhaal moet vertellen en het heuvelachtige, mistige Exmoor is een gedroomd decor voor mensen met weinig nobele bedoelingen. Jammer voor de inwoners van Shipcott, maar als lezer kan je alleen maar hopen dat er nog heel veel misdaden in het dorp gebeuren, zodat Bauer er nog veel goede boeken over kan schrijven. De Gold Dagger Award voor haar debuut Rusteloos land was beslist geen toevalstreffer.
[Karen Vandyck] Verberg tekst

Redactie

Derde thriller van de Engelse auteur (1962) die debuteerde met het goed ontvangen ‘Blacklands’ (‘Rusteloos land’*, bekroond met de Golden Dagger Award 2010), gevolgd door ‘Darkside’ (‘Opgesloten’**). Ook dit derde boek speelt zich af op het Engelse platteland, in Exmoor. De hoofdpersonen uit de twee eerdere boeken spelen een rol in deze thriller over verdwenen kinderen. Een tiener verdwijnt uit de auto van haar vader. De vader, die eerst denkt dat zijn dochter er zelf vandoor is, vindt een briefje met daarop ‘Jullie houden niet van haar.’ Er verdwijnen meer kinderen, steeds met achterlating van eenzelfde briefje. Er zijn geen sporen, er wordt geen losgeld gevraagd. Aan inspecteur Reynolds de taak om een beeld te krijgen van de ontvoerder. Hij roept daarbij de hulp in van de lokale politieagent Jonas Holly, die na een jaar in therapie na de dood van zijn vrouw weer aan het werk is. Ook jongeman Steve Lamb probeert uit te vinden wie verantwoordelijk is voor de ontvoeringen. Goed geschre…Lees verder