Sommige boeken vergeet je nooit meer. In 2009 debuteerde de Britse Belinda Bauer met Rusteloos land, een briljante misdaadroman waarin een twaalfjarige jongen brieven schrijft naar een seriemoordenaar. Hij smeekt hem om te vertellen waar hij het lijk van zijn oom, die elf was toen hij werd vermoord, begraven heeft. Het boek maakte een verpletterende indruk omdat het een originele, diepgravende en uiterst spannende interpretatie was van een klassiek thema. Sindsdien heeft Bauer nog misdaadromans geschreven die de middelmaat ontstijgen maar nooit het niveau haalden van haar debuut.

Dat geldt ook voor haar nieuwste poging, De schitterende doden, waarin zij opnieuw een klassiek thema op een originele manier benadert. Het is december in Londen en de mensen shoppen massaal voor de kerstdagen. Een seriemoordenaar met tal van obsessies gaat er graag op uit om schijnbaar willekeurige mensen in het publiek te vermoorden, waarna hij ze in 'tableaus' tentoonstelt. Moord als kunst dus. Een jonge vrouw die werkt als misdaadverslaggever voor een wat ranzig tv-programma, bijt zich vast in de zaak. Haar baas dwingt haar om de meest lugubere details naar boven te spitten want anders zouden jongere en meer ambitieuze reporters haar werk weleens kunnen overnemen. Wanneer de moordenaar met haar contact opneemt daagt hij haar uit mee te doen zodat zij met exclusief materiaal op de proppen kan komen, maar ze beseft ook haar leven bedreigd wordt. 'Ik geef jou een kunstwerk en jij maakt er een voorstelling van. Vanaf nu doen we dit sámen, Eve', meldt de moordenaar.

Het boek begint traag en eerder voorspelbaar. Vooral de hoofdstukken waarin de moordenaar wordt geportretteerd en zijn obsessies en achtergrond duidelijker worden, neigen naar het cliché. Eve Singer, de verslaggever, wordt wel genuanceerd geportretteerd. Zij moet immers ook voor haar vader zorgen die langzaam dement wordt. Bauer speelt vooral in het tweede deel het kat-en-muisspel tussen Eve en de moordenaar handig uit. Spannend wordt het alleszins. Het verhaal eindigt op kerstavond in Tate Modern. Bauer is een groot talent maar worstelt af en toe met de verhaallijn die soms de geloofwaardigheid voorbijschiet.

Vertaald door Valérie Janssen, Bruna, 381 blz., 19,99 € (e-boek 13,99 €). Oorspronkelijke titel: 'The beautiful dead'.

Verberg tekst

De Britse auteur (1962) laat ons kennismaken met de 29-jarige Eve Singer die bij haar dementerende vader in huis woont. Als misdaadverslaggever werkt ze samen met cameraman Joe en ze schuwen de gruwelijke details niet. Rond kerst duikt er een seriemoordenaar op, die zichzelf kunstenaar noemt en het leuk vindt om zijn slachtoffers op verschillende plaatsen in Londen tentoon te stellen wat hij middels affiches aankondigt. Bij iedere nieuwe moord waar Eve verslag van doet, krijgt hij het publiek waar hij zo naar verlangt. De moordenaar benadert Eve met een verleidelijk voorstel: de primeur van iedere moord op het moment van uitvoering. Het verhaal wordt in afzonderlijke hoofdstukken verteld vanuit het perspectief van Eve en de moordenaar. Met name hun persoonlijke leven is belangrijk voor de verdere ontwikkeling van de plot en het verhaal gaat thema’s als seksisme op de werkvloer en Alzheimer niet uit de weg. De vlotte verteltrant is beeldend en de spanning goed gedoseerd.